خروجی اقتصاد ایران هیچ نسبتی با نئولیبرالیسم (اصطلاح مداخله‌گرایان برای اقتصاد آزاد) ندارد. بر اساس یک نظرسنجی، حدود ۷۹ درصد مردم معتقدند اقتصاد دولتی، سرمایه‌داری رفاقتی، تیول‌داری و سوسیالیسم توصیف دقیق‌تری از اقتصاد ایران است تا نئولیبرالیسم. فقط ۳ درصد شرکت‌کنندگان در نظرسنجی فکر می‌کنند صفت نئولیبرالیسم را برای اقتصاد ایران می‌توان به کار برد.
ذی‌نفعان اقتصاد ایران عمدتا زیر سایه اقتصاد دولتی، تیول‌داری و سرمایه‌داری رفاقتی صاحب مال و منال شده‌اند و هر صدایی را که علیه این مناسبات ظالمانه بلند شود با برچسب نئولیبرالیسم خاموش می‌کنند.
در اقتصاد آزاد، منشأ ثروت همه ثروتمندان و میزان ثروت آنان دقیقا معلوم است اما در اقتصاد ایران، اکثر ثروتمندان صاحب هیچ بیزنسی نیستند چرا که عمده ثروت آنان ریشه در رانت و رفاقت با رانت‌ساز دارد.
در اقتصاد آزاد، بنگاهداری کار بخش خصوصی است نه کار بخش دولتی و شبه‌دولتی و خصولتی که در ایران مشاهده می‌کنیم. نتیجه بنگاهداری در اقتصاد آزاد، بنگاه‌های فاتح جهان بوده است با مدیرانی که زندگی چندان متفاوتی با بقیه مردم ندارند(همانند بیل گیتس، زوکربرگ، استیو جابز و غیره) اما نتیجه بنگاهداری به شیوه اقتصاد ایران، بنگاه‌های ورشکسته با مدیرانی سوپرمیلیاردر بوده است؛ یعنی شیره بنگاه را کشیده‌اند تا به جای اینکه بنگاه فاتح جهان شود (همانند سامسونگ و هوآوی و اپل وغیره) مدیران محترم بنگاه فاتح جهان شوند!
اکثر سیاستمداران اعم از اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، ریشه‌های اقتصادی مشکلات کشور را در این آدرس اشتباه جست‌و‌جو می‌کنند؛ آدرسی که توسط اهالی رانت و تیول‌داری و سرمایه‌داری رفاقتی جعل شده است و دقیقا به همین دلیل است که مشکلات کشور حل نمی‌شود.
اهل سیاست که از پیچیدگی‌های مسائل اقتصادی خبر ندارند وقتی فساد گسترده، بی‌عدالتی و ثروت‌های بادآورده را می‌بینند ریشه‌ها را در منطقه‌ای می‌جویند که توسط سرمایه‌داری رفاقتی و تیول‌داری نشان داده می‌شود؛ یعنی یک آدرس جعلی به نام لیبرالیسم یا نئولیبرالیسم!
تا وقتی اهل سیاست در این منطقه سرگردانند اهالی «سرمایه‌داری دولتی» و «سرمایه‌داری رفاقتی» در مناطق رانت و تیول مشغول غارت و چپاول خواهند بود و بزرگترین سرگرمی‌شان هم تماشای سرگردانی اهل سیاست در آدرس جعلی نئولیبرالیسم خواهد بود.
منبع: https://t.me/eghtesadmag