پیش از شروع مسیر پرشتاب رشد قیمت مسکن که در زمستان ۹۶ کلید خورد، خانه اولیها با بودجه بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان، امکان مالکیت یک آپارتمان ۶۰ تا ۶۵ مترمربعی را در بسیاری از مناطق پایتخت داشتند. اما با این بودجه اکنون حتی خرید آپارتمان ۵۰مترمربعی در یک سوم مناطق تهران که در زمره مناطق متوسط به شمار میآیند، بسیار دشوار شده است. از آنجا که بودجه خانه اولیهای خریدار مسکن چندان قابل افزایش نبوده و اگر هم قدری افزایش یافته، تکافوی رقابت با رشدقیمتها را ندارد، این گروه ناگزیر به تغییر جهت متراژی در فاز جستوجو شدهاند. تحقیقات میدانی «دنیای اقتصاد» از واسطههای ملکی حاکی است، جستوجوگران خانه اولی در مواجهه با قیمتهای بیش از ۵۰۰ میلیون تومانی خانههای ۶۰ مترمربعی، ناگزیر به سراغ واحدهای ریز متراژ رفتهاند. آنها تلاش میکنند دستکم آپارتمان ۵۰ مترمربعی میانسال خریداری کنند اما بعضا حتی ناگزیر شدند آپارتمانهای بین ۴۰ تا ۵۰ مترمربعی را نیز در فاز جستوجو ارزیابی و خریداری کنند.
این تصویر از بازار مسکن که حاوی تغییر جهت متراژی خانه اولیها است، نمود عینی کاهش شدید قدرت خرید مهمترین گروه متقاضیان مسکن است که اگر سیاستگذار پولی برای تقویت تسهیلات ویژه آنها اقدام فوری انجام ندهد، میتواند به کلی آنها را از بازار مسکن خارج و از خرید منصرف کند. طبیعی است امکان سقوط یک پله دیگر از حداقل متراژ مسکن قابل سکونت برای زوجهای جوان ممکن نیست و باید این سیگنال متراژی از بازار را جدی گرفت، چراکه به نظر میرسد فاصله چندانی با خروج کامل خریداران مصرفی مسکن به ویژه خانهاولیها از بازار وجود ندارد.