نایب رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران در یادداشتی نوشت:تنها کلید حل انتقال ارز، صرافی‌هایی بودند که با مجوز بانک مرکزی فعالیت می‌کردند، اما با بی‌تجربگی تمام و بدون برنامه، راه آنها بسته شد.
به گزارش خبرنگار مهر، سیاست‌های اقتصادی و ارزی دولت دوازدهم این روزها بیش از هر زمان دیگری خاطر فعالان اقتصادی را دچار رنجش کرده است. نیما بصیری، نایب رئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران در یادداشتی که خطاب به رییس جمهور به رشته تحریر درآورده، به استناد سخنان اخیر آقای روحانی، به انتقاد از برخی تصمیمات خلق الساعه دولت در حوزه اقتصاد پرداخته است که متن کامل آن از نظرتان می گذرد:
به عنوان یک ایرانی وظیفه خود می‌دانم گلایه هایی را از منظر یک صنعتگر و عضوی از پارلمان بخش خصوصی به عرض برسانم. پس از چندین بار شنیدن سخنرانی جنابعالی، همه موارد مطرح‌شده را وعده‌هایی مهم و در عین حال تکراری احساس کردم. آقای رئیس جمهور! بیانات شیوای حضرتعالی در عین حال که مهم‌اند، اما به وضوح از عدم اطلاع نسبت به وضعیت عمومی مردم حکایت می‌کنند.
چنانچه مروری بر فرمایشات و وعده‌های خود در ایام تبلیغات انتخاباتی داشته باشید؛ سوال اینجا است که کدام یک را تا به امروز برای مردم عملی کرده‌اید! اقتصاد کشور همچنان با سعی و خطا و بدون درایت به پیش می‌رود و فقط با راهکارهای غیرکارشناسی به دنبال حل معضلات کشور هستیم؛ در حالیکه اگر قرار بود بخش خصوصی هم بر مبنای وعده‌ها و تصمیمات جنابعالی و مسئولان دولتی عمل کند، حتما تا امروز نابود شده بود.
در سخنان خود به کاهش مصرف آب و برق در وزارتخانه‌ها و کنترل آن، افزایش ساعت کار و استفاده از بلیت اکونومی اشاره فرمودید؛ در حالی که معضلات اصلی کشور در شرایط کنونی اینها نیستند، بلکه معضل اصلی سیستم فاسد اداری است که متاسفانه یا شجاعت افشای آن وجود ندارد و یا این امکان در کشور فراهم نیست.
جناب رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه! می‌فرمایید مردم اعتماد کنند و ارز و سکه‌های خود را بازگردانند؛ اما واقعیت این است که همانگونه که مردم در زلزله سرپل ذهاب اعتماد نکردند و حاضر نشدند کالاها را به مسئولان مربوطه بسپارند وخودشان کمک‌ها را به مقصد رساندند، ارز و سکه خود را هم باز نخواهند گرداند؛ چراکه اعتماد مردم از بین رفته و به بیان بهتر، نابود شده است.
آقای رییس جمهور! چرا عمر جوانان، پیشکسوتان و عامه مردم برایتان مهم نیست و چرا اجازه می‌دهید با سعی و خطا برای سرنوشت مردم تصمیم‌گیری شود. در سخنانتان فرمودید بخش خصوصی می‌بایست چنین کند و چنان کند و ما همراهی می‌کنیم. سوال این است که مگر تاکنون برای بخش خصوصی چه کرده‌اید که بار دیگر فعالان اقتصادی را به همکاری دعوت می‌کنید؟! آیا اصل ۴۴ قانون اساسی را به شکل صحیح به اجرا گذاشتید یا فقط شعار حمایت از بخش خصوصی سر دادید؟! چرا برای برچیدن بساط مفاسد و رانت‌های موجود، تصمیمی قاطع اتخاذ نمی کنید؟ گویا امکانش فراهم نیست! همان مدیران اجرایی که در برابر شما نشسته و شنونده فرمایشات شما بودند، مگر در این کشور زندگی نمی‌کنند. شاید جنابعالی هم انتظار دارید گوجه فرنگی‌شان را از محله رئیس جمهور قبلی خریداری کنند!
به دنبال جذب سرمایه‌گذاری خارجی هستید، اما غافل از آنکه تمامی سرمایه‌های کشور را ارزان از دست می‌دهید. تنها کلید حل انتقال ارز، صرافی‌هایی بودند که با مجوز بانک مرکزی فعالیت می‌کردند، اما با بی‌تجربگی تمام و بدون برنامه راه را بر خودمان بستیم و صرافی‌ها را تعطیل کردیم. چطور در تعطیلات پایان هفته کشورهای خارجی (شنبه و یکشنبه) قیمت دلار حدود دو هزار تومان افزایش یافت؟ چرا عکس‌العملی از مسئولان بانک مرکزی دیده نشد؟ این بدان معناست که مشکلات موجود، تماما داخلی است و ارتباطی با آمریکا و دیگر کشورهای بیگانه ندارد.
آقای رئیس جمهور! به جای افزایش ساعت کاری یا کنترل مصرف آب و برق سازمان‌ها، خودتحریمی داخلی را حل کنید و بغض و کینه بخش دولتی نسبت به فعالان بخش خصوصی را مرتفع نمایید. شما اکنون از فعالان بخش خصوصی کمک می‌خواهید؛ در حالیکه از انتخابات دوره اول ریاست جمهوری، حضرتعالی وعده حضور در اتاق بازرگانی و در بین فعالان بخش خصوصی را مطرح کردید اما چه شد؟ تا به امروز چه دست نوازشی بر سر فعالان بخش خصوصی کشیده‌اید که انتظار همراهی از آنها دارید؟ البته همین که امروز دست نیاز و همراهی به سوی بخش خصوصی دراز کرده‌اید، جای بسی خوشحالی دارد.
آقای رئیس جمهور! جلسه هم‌اندیشی مدیران اجرایی کشور که بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت را می‌توانستید در هیات دولت برگزار کنید. چرا خطابتان همان ۲۲ میلیون نفری که به شما رأی دادند نیست؟ معاون اول شما، قیمت ارز را رسماً ۴۲۰۰ تومان اعلام می‌کند؛ ولی از فردای آن روز، هیچ ارزی با این نرخ ارائه نمی‌شود و فعالان اقتصادی باید ارز مورد نیاز خود را با نرخ ۵۵۰۰ تا ۶۰۰۰ تومان از طریق پیک موتوری تحویل بگیرند. سوال این است که رقم ۴۲۰۰ تومان بر چه مبنایی به دست آمده که هیچکس حاضر به پذیرش آن نیست؟!
به فرض که پیرو فرمایشات حضرتعالی در خصوص مقابله با تحریم‌های آمریکا، سختی‌ها را تحمل کنیم؛ اما در خصوص مردم سالاری که به آن اشاره داشتید چه کنیم و کجا باید دنبال مردم‌سالاری بگردیم؟! شاید تعریف مردم‌سالاری در ادبیات شما معنای دیگری غیر از آنچه در ذهن ماست، دارد. آقای رئیس جمهور! در خصوص افزایش قیمت‌ها و تنظیم بازار که می‌فرمایید در این خصوص پیشقدم بوده‌اید، نظرتان در مورد افزایش تصاعدی عوارض خروج از کشور، عوارض جاده ای، افزایش ۲۰ درصدی نرخ حمل و نقل جاده‌ای، افزایش ۲ برابری نرخ ارز طی چند ماه و ... چیست؟ و اگر با این روند مخالفید لطفا آن را اصلاح کنید.
بنده به عنوان یک فعال اقتصادی و فردی از جنس مردم، گلایه‌های خود را مطرح کردم و اما راهکارهای پیشنهادی که مسلماً خود بهتر به این موارد واقف هستید:
۱- ایجاد امنیت اجتماعی و اقتصادی
۲- تغییر اساسی در کابینه اقتصادی دولت
۳-شفاف سازی و عکس‌العمل قاطع نسبت به تخلفات اداری
۴- حمایت واقعی از بخش خصوصی و تولید
۵- ایجاد اشتغال پایدار با همراهی بخش خصوصی
۶- ایجاد رفاه و تامین اجتماعی برای مردم در عمل
در پایان امید می‌رود که مشاوران جدیدی که دولت به دنبال آنها است، بتوانند در باقیمانده دولت جنابعالی، تغییر نگرشی در رویه‌ها و عملکردهای فعلی ایجاد کنند.