اقتصاد كشاورزي و توسعه زمستان 1384; 13(ويژه نامه):201-225.
حاجياني پرويز، خليليان صادق، ابريشمي حميد، پيكاني غلامرضا
ميگو از ذخاير مهم آبزي کشور است که به لحاظ ارزش غذايي فراوان و قيمت بالا در بازارهاي جهاني، داراي اهميت اقتصادي خاصي در بين فراورده هاي آبزي است. محدوده آبهاي استان بوشهر به لحاظ موقعيت ويژه زيستگاهها و ذخاير ميگو در ميان استانهاي ساحلي جنوب بيشترين ميزان استحصال ميگو را در طي سالهاي مختلف به خود اختصاص داده است. مطالعه حاضر با هدف تعيين کارايي فني ناوگان صيد ميگو و شناسايي عوامل موثز بر کارايي شناورهاي صيد ميگو انجام شده است. جامعه آماري اين مطالعه شناورهايي هستند که در سال 1381 در آبهاي خليج فارس (حوزه استان بوشهر) اقدام به صيد ميگو کرده اند. اين جامعه شامل 46 فروند کشتي، 587 فروند لنج و 1182 فروند قايق است که به مدت 36 روز مبادرت به صيد ميگو کرده و در مجموع 1110 تن ميگو برداشت نموده اند.
در اين مطالعه از روش مرزي تصادفي براي اندازه گيري کارايي استفاده شده و براي هر طبقه شناور (قايق، لنج و کشتي) يک مدل مرزي تصادفي و ناکارايي براورد گرديده است. نتايج مطالعه نشان مي دهد که عوامل مختلفي بر ميزان صيد هر يک از طبقات و کارايي آنها تاثير دارد. متوسط کارايي فني سه طبقه شناور، لنجها، کشتيها و قايقها به ترتيب برابر با 0.81 ، 0.73 و 0.47 بوده است. در مقايسه با ساير مطالعات انجام شده به نظر مي رسد که کارايي فني لنجها و کشتيها نسبتا خوب، ولي کارايي قايقها بسيار پايين بوده است.
كليد واژه: كارايي فني، روش مرزي تصادفي، تابع صيد (توليد)، ميگو ، خليج فارس، استان بوشهر
منبع: sid.ir