جان مینارد کینز خصوصیات یک اقتصاددان را چنین توصیف کرده است:
" پژوهش در اقتصاد ظاهراً به استعدادهای خاص یا ترتیب و وضع غیر عادی نیاز ندارد. آیا، با دید روشنفکرانه، در مقایسه با رشته های عالی فلسفه و علوم محض، موضوع اقتصاد موضوعی بسیار ساده نیست؟
اما در موضوعی چنان ساده فقط افراد کمی به جایی می رسند و مقامی می یابند! ( اقتصاددانان خوب از نوادر روزگار هستند)
شاید این پارادوکس را با این توضیح بتوان روشن ساخت که یک استاد اقتصاد باید ترکیب نادری از استعدادها را در خود جمع داشته باشد.
او باید ریاضیدان باشد، مورخ، دولتمرد(سیاستمدار) و تا حدودی فیلسوف باشد، باید رموز و اشارات را دریابد ولی در قالب کلمات بیان کند. باید در امور خاص به شیوه ی عام بیندیشد و با مسائل انتزاعی و امور واقعی و خارجی با شیوه ی یک متفکر برخورد کند.
باید زمان حال را در پرتو گذشته، به منظور نیل به مقاصد در آینده، مورد بررسی قرار دهد. هیچ بخشی از طبیعت انسان یا نهادهای بشری نباید کاملا کنار گذاشته شود و از نظرش دور بماند.
باید مردی مصمم باشد و جهت و مقصود داشته باشد، و از راه و شیوه یکنواخت گریزان. فاسد نشدنی و وارسته چون هنرمند و در همان حال گاه چون سیاست پیشه نزدیک و وابسته به زمین."
منبع : صفحه 333 کتاب بزرگان علم اقتصاد که با ترجمه مطنطن احمد شهسا توسط انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است.
کشکول اژدر اژدری
@azhdarazhdari