نویسندگان: ابراهيم نگهداري, خسرو پيرايي, غلامرضا كشاورزحداد, علي حقيقت
عنوان نشریه: برنامه ريزي و بودجه : بهار 1393 , دوره 19 , شماره 1 ; از صفحه 3 تا صفحه 29 .
چکیده:
فقر چه مطلق و چه نسبي يک معيار راهبردي مناسب جهت تشخيص فقيران از غير فقيران است. اين مطالعه، ويژگي هاي گوناگون خانوار مانند سن، تحصيلات، موقعيت شغلي، تاهل و بعد خانوار را در تابع مطلوبيت استون-گيري و سيستم مخارج خانوار مد نظر قرار داده است. براي اين منظور، تابع مطلوبيت خانوار را با توجه به ويژگي هاي فوق، مدل سازي، و با مجموعه اطلاعات بودجه خانوارهاي شهري طي دوره (1390-1370) از دو روش رگرسيون غيرخطي و روش پانل دو مرحله اي، خط فقر مطلق و نسبي را به ازاي بعد خانوار برآورد كرده ايم. بر اساس نتايج مطالعه، ضرايب متغيرهاي سن، سواد، نوع فعاليت، وضعيت تاهل، جنسيت بر ميزان مخارج غذايي و غيرغذايي مثبت است. در سال 1390، خط فقر مطلق يك خانوار يك نفره، 1803144 ريال و خانوار ده نفره، 17318746 ريال است كه ميزان اختلاف خط فقر يك خانواده يك نفره، ضربدر 10 و يك خانواده ده نفره، 712694 ريال است كه دقيقا مربوط به وجود اقتصاد مقياس در مصرف مشترك خانوارهاست. با توجه به صرفه هاي ناشي از مقياس در استفاده كالاهاي عمومي، مخارج خانوار به نسبت يك به يك با تعداد اعضا، افزايش نمي يابد و خانواده با بعد بالاتر، هزينه سرانه كم تري نسبت به خانواده با بعد كوچك تر دارند.