نویسندگان: رويا آل عمران, سيدعلي آل عمران
عنوان نشریه: پايش : مهر و آبان 1393 , دوره 13 , شماره 5 ; از صفحه 533 تا صفحه 540.
چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير نابرابري درآمدي بر اميد به زندگي در ايران در فاصله زماني (1389-1350) است. براي تحليل موضوع از روش جوهانسن- جوسيليوس استفاده شده است. بر اساس نتايج به دست آمده از اين روش، اثرگذاري ضرايب متغيرها بر اساس مباني نظري مورد انتظار بوده و از نظر آماري معني دار بود. نتايج حاکي از آن است که در بلندمدت، يک درصد افزايش در نابرابري درآمدي باعث کاهش 0.24 درصد در اميد به زندگي شده و يک درصد افزايش در هر يک از متغيرهاي تعداد پزشکان، نرخ باسوادي و توليد ناخالص داخلي سرانه به ترتيب باعث افزايش 0.08، 0.08 و 0.007 درصد در اميد به زندگي مي شود. هم چنين نتايج بر اساس ضريب جمله تصحيح خطا، حاکي از آن است که در هر دوره حدود 0.01 از عدم تعادل کوتاه مدت، براي رسيدن به تعادل بلندمدت تعديل مي شود