حتما برای شما هم پیش آمده وقتی وارد یک فروشگاه یا مغازه می شوید و قصد پرداخت الکترونیک را دارید با انبوه کارت خوانهایی مواجه می شوید که هرکدام متعلق به یک بانک است. بانک ها برای افزایش تراکنش هاشان هر کدام می کوشند سهم بیشتری از بازار تراکنش ها را از آن خودشان بکنند و از جایزه دادن به صاحبان کارت خوان ها گرفته تا قرعه کشی های متنوع برای صاحبان کارت های بانکی می کوشند مشتریان بیشتری را جذب کنند. اما حقیقت این است که وجود کارت خوان های مختلف نه تنها چهره فروشگاه ها را زشت کرده و باعث سردرگمی مشتریان شده بلکه نظارت بانک مرکزی بر روی سیستم بانکی را سخت تر کرده و حتی امکان پولشویی یا سرقت اطلاعات کاربران را به شدت افزایش داده است. در حال حاضر«شتاب به عنوان شبكه ملي تبادل اطلاعات بانكي، 29 بانك و موسسه مالي و اعتباري، 17 شركت ارايهدهنده خدمات پرداخت PSP 25465 دستگاه خودپرداز (ATM)، دو ميليون پايانه فروش (POS) و 171 ميليون كارت بانكي. از مجموع 171 ميليون كارت بانكي 72% كارت برداشت، 27% كارتهاي خريد و هديه، يك درصد كارت اعتباري و كمتر از يك درصد كيف پول الكترونيك است.» که همه آنها در شرایطی نابسامانی کارمی کنند و دشواری های فراوانی را برای مردم و صاحبان فروشگاه ها ایجاد کرده اند. اما چاره کار کجاست؟ شاپرک یا شبكه الكترونيكی پرداخت كارتی قرار است تمام مشکلات را مرتفع کند. به عبارت ساده تر بانک مرکزی قصد دارد تمامی دستگاه های پوز یا کارت خوان را از سطح فروشگاه ها و مغازه ها جمع آوری کند و به جای آنها کارت خوان هایی با نام شاپرک جایگزین شود که همه کارت ها بتوانند از آنها استفاده کنند. کارشناسان اعتقاد دارند شاپرک یک تحول اساسی در صنعت پرداخت الکترونیک کشور ایجاد و در عین حال این شبکه نیز بیشتر همانند یک پلی برای گذار از شرایط فعلی به شرایط مطلوب عمل خواهد کرد. مهمترین اهداف راه اندازی شاپرک از دیدگاه قطبی مدیر عامل شاپرک: - كنترل و نظارت متمركز در شبكه پرداخت كشور مشکلات شاپرک شاپرک، ظاهرا قرار است به مشکلات فراوان صنعت پرداخت الکترونیکی سر و سامان بدهد. اما به علت اطلاعرسانی نادرست و ضعیف از یک طرف و پاسخ ندادن مدیران بانک مرکزی از طرف دیگر، هنوز ابهامات فراوانی در مورد این طرح وجود دارد. اگر پای صحبت کارشناسان صنعت پرداخت الکترونیکی بنشینید مزایای این طرح را بیان میکنند، اما بلافاصله از بیمها و امیدها میگویند؛ از اینکه بانک مرکزی به صورت تجویزی و بدون توجه به بازیگران این صنعت، میخواهد تغییراتی ایجاد کند که ابعاد آن ناشناخته است. گفته میشود ما نزدیک به دو میلیون فروشگاه و کسب و کار خردهفروشی در کشور داریم. تعداد پایانههای فروش هم به بالای یک و نیم میلیون رسیده است. اما هنوز بسیاری از فروشگاهها صاحب پایانه فروش نیستند و در عوض در برخی از فروشگاهها دو یا سه پایانه فروش از چند بانک مختلف دارند. این موضوع بیش از هر چیز به چشم و هم چشمی بانکها باز میگردد. از حدود ۱۰ سال پیش که شاهد رشد صنعت پرداخت الکترونیکی در کشور بودهایم تا به امروز، بازیگران اصلی این میدان شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت الکترونیکی (PSP) بودهاند. این شرکتها زیرمجموعه بانکها هستند و بانکها به دلیل قدرت مالی فراوان نگاهی به سود در این صنعت نداشتهاند. بانکها حاضر بودند سودی از صنعت پرداخت الکترونیکی نداشته باشند، اما مردم از درگاههای پرداخت آنها استفاده کنند. چرا؟ چون به این طریق سپردههای مردم نزد بانک افزایش مییابد و به این طریق بانکیها عدم کسب سود در یک صنعت را با سودهای بیشتر درسایرحوزهها در صنعت بانکداری، جبران خواهند کرد. این روال معمول دنیا نیست و در دنیا صنعت پرداخت مستقل از صنعت بانکداری است. بانکها بانکداری میکنند و شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت کار پرداخت را انجام میدهند. همان طور که اشاره شد، به دلیل رشد بیمارگونه این صنعت در ایران و فقدان حضور موثر نهادهای قانونگذار مانند بانک مرکزی شاهد رشد کج و معوج این صنعت بودهایم. این رشد ناقص و اشتباه باعث شد که بانک مرکزی کلید واژهای به نام شاپرک را وارد ادبیات فعالان صنعت بانکداری و پرداخت الکترونیکی کند. تاخیر ها ی چند باره در افتتاح این طرح و مباحثات مختلفی که در خصوص نحوه اجرای فازهای مختلف شاپرک مطرح می شود آینده آن را در هاله ای از ابهام فرو برده است. |
منبع: بانکی دات آی ار