وقتی به دیگران کمک می کنیم، حتی با کمترین چیزها، ترس فروکش می کند و بهتر تمرکز می کنیم.
رهبران واقعی برای عبور از بحران مردم را به انجام خدماتی که به نفع همه مردم در جامعه است، تشویق و وادار می کنند. آن ها به مردم کاری برای انجام دادن می دهند. برای مثال در جنگ داخلی ایالات متحده آمریکا، آبراهام لینکن رییس جمهور این کشور مردم ایالت های شمالی را تشویق به حضور در جبهه های نبرد می کرد. زمانی که جنبش های حقوق مدنی در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 شتاب گرفت، مارتین لوترکینگ از پیروان خود خواست به خیابان ها بیایند و به تبعیض نژادی اعتراض کنند. فرانکلین روزولت در اولین مراسم تحلیف خود از مردم کشورش خواست برای جلوگیری از بحران بانکی، پول هایشان را در بانک ها سپرده کنند. بعد، همسر او ایلینور روزولت از زنان آمریکایی خواست در کارخانه ها کار کنند، زنانی که پدران، برادران، همسران و پسران آن ها در جنگ جهانی دوم به جبهه های نبرد اعزام شده بودند.
در مقیاس کوچک تر، ارنست شاکلتون، جست وجوگر قطب جنوب هم از نمونه های خوب رهبری واقعی است. او در سال 1915 عازم سفر به دریاها شد و زمانی که کشتی اش در یخ گیر کرده بود و او و خدمه اش مجبور به گذران زمستان بی رحم روی یک یخ شناور بودند، از هر یک از خدمه خواست که مثل گذشته به وظایف همیشگی شان عمل کنند. او می دانست انجام وظایف روزمره به حفظ نظم کمک می کند و مردان او را در این شرایط خطرناک در کنار هم نگه می دارد.
در بحران همه گیری بیماری کرونا، رهبران واقعی باید رفتارهای مشابه را دنبال کنند. آن ها باید به کارکنان خود در کسب وکارها و مردم خود در کشورها، کارها و وظایفشان را یادآوری کنند. در سازمان هایی که خدمات مهمی ارائه می کنند، مثل نهادهای دولتی، بیمارستان ها، خواروبار فروشی ها، تامین کنندگان دارو و تجهیزات پزشکی، کارخانه ها، مطبوعات، آزمایشگاه ها و سازمان های غیرانتفاعی که به فقرا و دیگران خدمات می دهند، «دلیل بودن» و اهمیت آن در بحران خیلی زود آشکار می شود، با این حال بسیار حیاتی است که به افراد، حتی در این سازمان ها، نقش های کلیدی در این نمایش واگذار شود. در کسب وکارها، تعریف ماموریت های جدید برای کارکنان به عبور آسان تر از بحران کمک می کند.
به یک نمونه در ایالات متحده نگاه کنید. در نبراسکا خانواده شومایر سال هاست که یک ایستگاه توقف ماشین های سنگین را اداره می کنند. آن ها در این شرایط تلاش می کنند به راننده کامیون هایی که کالاهای اساسی را در سراسر کشور جابه جا می کنند، به بهترین شکل ممکن خدمات داده و از آن ها پذیرایی کنند. اگر در بحران، در مورد آنچه خود یا گروه شما می توانند انجام دهند، تردید دارید، کمک به دیگران را در اولویت قرار دهید.
سال ها پیش، وقتی در یک دوره سخت از زندگی ام قرار داشتم، از پیتر گومز که در آن زمان کشیش کلیسای یابود هاروارد بود خطابه ای شنیدم که قدرت «بخشیدن» در تحولات را به ما یادآوری می کرد. او گفت: «هنگامی که در میان آشفتگی و فاجعه ای قرار می گیرید،، در درون به دنبال نیرویی برای غلبه بر مشکلات بیرونی می گردید. در این شرایط چیزی که می توانید به دست آورید را دنبال نکنید، آنچه را جست وجو کنید که به شما بخشیده شده است، آنچه را جست وجو کنید که می توانید ببخشید».
وقتی به دیگران کمک می کنیم، حتی با کمترین چیزها، ترس فروکش می کند و بهتر تمرکز می کنیم.
منبع: اتاق تهران