تهیه کننده: احسان سلطانی
مرکز پژوهش های مجلس
صنعت نساجی تركیه با تأسیس بانک توسعه دولتی برای ایجاد و گسترش این صنایع در حدود هشت دهه پیش پایه گذاری شد. در آن زمان هدف از انتخاب صنایع نساجی و پوشاک ایجاد اشتغال و درآمد اقتصادی برای مردم بود، اما به تدریج این صنعت به ستون فقرات اقتصاد تركیه تبدیل شد. در دهه های هشتاد و نود میلادی صنایع نساجی و پوشاک ۴۰ درصد از درآمد ارزی صادراتی تركیه را تأمین كرد و هم اكنون نیز اولین بخش اقتصادی تأمین كننده خالص درآمد ارزی این كشور به شمار می رود. صنایع نساجی و پوشاک نه تنها در نیمه دوم قرن بیستم میلادی و دهه اول قرن بیست و یکم میلادی موتور محركه رشد اقتصادی تركیه محسوب می شد كه در حال حاضر هم به عامل توسعه اقتصادی مناطق جنوب شرقی و شرقی تركیه مبدل شده است.
تجربه موفق كشور تركیه در صنایع نساجی و پوشاک كه در كشورهای آسیایی ژاپن، كره جنوبی، تایوان، چین نیز به وقوع پیوست و در كشورهای هند، ویتنام، بنگلادش و پاكستان نیز در حال تكرار است، الگویی از انتخاب درست مسیر توسعه اقتصادی و صنعتی همراه با سیاستگذاری ها و اقدامات اجرایی پشتیبان متناسب محسوب می شود. جامعیت، انسجام، استمرار، انطباق و اصلاح برنامه ها و عملكردها در طول روند توسعه، موضوع مهم و كلیدی در سیاستگذاری ها و اقدامات اجرایی پشتیبان دولت تركیه از صنایع نساجی و پوشاک است.
حوزه های پشتیبانی و حمایت تركیه از صنایع نساجی و پوشاک از تخصیص زمین برای احداث كارخانه و مشوق های سرمایه گذاری تا تولید، نفوذ در بازارهای صادراتی، آموزش، بازاریابی و برندینگ را در بر گرفته است. به عبارتی دولت تركیه حمایت از توسعه صنعتی را به صرف تأمین مالی جهت ایجاد كارخانه معطوف نكرده و به مراتب بیش از آن بر كمک ها و پشتیبانی های پیشران صنعتی متمركز شده است. در مجموع ارتباط بین صنایع نساجی و پوشاک و اقتصاد تركیه رابطه ای دوطرفه است و اقتصاد تركیه به مراتب بیش از آنچه به این صنایع تزریق كرده، از منافع، خروجی ها و سرریزهای اقتصادی، اجتماعی سیاسی صنایع نساجی و پوشاک بهره مند شده است.