نویسندگان: منيژه تقي لوبرزلقي, غلامحسين رهنماي قراملكي, حسن حسين زاده, منيره ديزجي
عنوان نشریه: اقتصاد كاربردي : پاييز 1393 , دوره 4 , شماره 14 ; از صفحه 29 تا صفحه 47 .
چکیده:
وجود شکاف در استان هاي کشور از نظر شاخص هاي صنعتي و روند نامتوازن و نامتعادل رشد و توسعه اقتصادي آنها، لزوم توجه به توانها و پتانسيل هاي هر منطقه را بيش از پيش آشکار مي سازد. در اين راستا تحقيق و توسعه و واردات کالاهاي سرمايه اي- واسطه اي مي توانند از طريق بهبود تکنولوژي موجب رشد هماهنگ و پوياي همه مناطق و افزايش توان رقابتي صنايع آنها گردند. لذا اين مطالعه به بررسي تاثير فعاليت هاي R&D داخلي و واردات سرمايه اي- واسطه اي بر ارزش افزوده در صنايع ايران (به تفکيک استان هاي کشور)، طي دوره زماني 1389-1374 پرداخته است. براي اين منظور از مدل هاي رشد درونزا که در آن توليد تابعي از متغيرهاي تعداد شاغلان، موجودي سرمايه فيزيکي،R&D داخلي و واردات سرمايه اي- واسطه اي در نظر گرفته شده، استفاده گرديده و مدل مزبور به روش اقتصاد سنجي داده هاي تابلويي براي صنايع استان هاي کشور برآورد شده است. پس از انجام تحليل حساسيت، نتايج به دست آمده نشان مي دهد که طي دوره مزبور، فعاليت هاي R&D داخلي (حجم سرمايه R&D داخلي و مخارج R&D داخلي) و واردات سرمايه اي- واسطه اي تاثير مثبت و معني داري بر ارزش افزوده صنايع مورد بررسي داشته اند. لذا توصيه مي گردد دولت از فعاليت هاي R&D صنايع جهت پيشرفت تکنولوژي و بهبود روش هاي توليدي آنان حمايت نمايد و امکان دسترسي آنان به فن آوري هاي نوين جهاني را از طريق واردات فراهم نمايد.