مهرآرا محسن,ابريشمي حميد,سبحانيان سيدمحمدهادي پژوهشهاي اقتصادي ايران زمستان 1390; 16(49):177-204
محدوديت منابع انرژي و پايان پذيري آنها و همچنين مسائل مربوط به آلودگي محيط زيست موجب شده که مصرف انرژي حتي براي عرضه کنندگان انرژي نيز مهم گردد. مسائل جانبي تقاضاي انرژي نيز تا آنجا در اعماق موضوعات انرژي کشورهاي جهان رسوخ کرده که تقريبا هيچ کشوري را نمي توان يافت که نسبت به آن بي تفاوت باشد. در تحقيق حاضر، اثرات غيرخطي رشد اقتصادي بر رشد مصرف انرژي در کشورهاي وابسته به درآمد نفتي (کشورهاي عضو اوپک) و همچنين کشورهاي BRIC مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور از داده هاي پانل در دوره 1980 تا 2006 براي هر دو گروه کشورها مبتني بر الگوي تصحيح خطاي آستانه اي استفاده شده است. نتايج دلالت بر آن دارد که در هر دو گروه از کشورها اثرات رشد اقتصادي بر رشد مصرف انرژي غيرخطي است به طوري که نرخ هاي بالاي رشد اقتصادي (نرخ هاي رشد اقتصادي بيشتر از سطح آستانه 0.01 براي OPEC و 0.09 براي BRIC)، نرخ رشد مصرف انرژي در آن کشورها را با شدت بيشتري افزايش مي دهد. البته اثرات رشد اقتصادي بر رشد مصرف انرژي در گروه کشورهاي بريک به مراتب بيشتر است. بنابراين هر چند رشد اقتصادي بالاتر از سطح آستانه، به آلودگي محيط زيست در کشورهاي OPECدامن مي زند، اما اين کشورها بايستي نگراني کمتري در خصوص اثرات مخرب زيست محيطي رشد اقتصادي شان نسبت به گروه کشورهاي بريک داشته باشند.
منبع: sid.ir