عنوان نشریه: پژوهشنامه اقتصاد كلان (پژوهشنامه علوم اقتصادي) : نيمه دوم 1392 , دوره 8 , شماره 16 ; از صفحه 141 تا صفحه 158 .
نویسندگان: محمدحسن فطرس, حميده برزگر
چکیده:
کشورهاي در حال توسعه از جمله ايران، براي رسيدن به توسعه اقتصادي به رشد اقتصادي بالا و مستمر نيازمندند. از پيامدها و اثرات جانبي اين رشد، آلودگي محيط زيست از جمله آلودگي هواي عمدتا منبعث از انتشار دي اکسيدکربن–دست کم در مراحل اوليه رشد است. توليد کالاها و خدمات مستلزم به کارگيري منابع طبيعي ازجمله انرژي است. اين فرايند برون ريزي آلايندهايي را هم در پي دارد. در ادبيات اقتصادي، بررسي و تحليل اين موضوع در قالب منحني زيست محيطي کوزنتس (EKC) دنبال شده است که در آن فرايند تخريب محيط زيست با توجه به ماهيت و مراحل مختلف رشد اقتصادي توضيح داده مي شود. علاوه بر آن، برخي از مسائل زيست محيطي جهان سوم ناشي از وجود فقر مزمن و ديگر ويژگي هاي توسعه نيافتگي آن هاست. بنابراين، مي توان انتظار داشت که علاوه بر رشد اقتصادي، نابرابري درآمد و فقر نيز بر ميزان انتشار آلاينده ها موثر باشند. پس، شناخت عوامل موثر بر انتشار گاز دي اکسيدکربن داراي اهميت است. در اين مطالعه با استفاده از رويکرد اقتصادسنجي داده هاي تلفيقي (پانلي)، اثر رشد اقتصادي، جمعيت شهري، درجه باز بودن اقتصاد (نسبت جمع صادرات و واردات به توليد ناخالص داخلي) و نابرابري درآمد بر انتشار گاز دي اکسيدکربن براي کشورهاي آسياي مرکزي (شامل ايران) مورد مطالعه، بررسي و آزمون قرار مي گيرد. نتايج حاکي است که رشد اقتصادي اثر مثبت و معني داري بر آلودگي هوا در کشورهاي مورد نظر دارد و کشش پذيري انتشار گاز دي اکسيد کربن تابعي افزايشي از ضريب جيني است.