نویسندگان : امیر جعفرزاده , عباس شاکری , فرشاد مومنی , قهرمان عبدلی

عنوان نشریه : اقتصاد انرژی ایران(اقتصاد محیط زیست و انرژی) : پاییز1393 ,دوره3 , شماره12 , صفحه117_144

چکیده: 

ايران غني ترين کشور از حيث برخوردار بودن از ذخاير اثبات شده گاز طبيعي است. براي گاز طبيعي، استفاده هاي متعددي وجود دارد كه يکي از آنها صادرات است. پيش از تحريم ها در سال هاي اخير، بحث صادرات گاز طبيعي ايران به کشورهاي اروپايي مطرح بود. يکي از پروژه هاي مهم در همين زمينه، پروژه خط لوله نوباکو بوده است. ساخت خط لوله نوباکو از کشور ترکيه تا کشورهاي اروپايي تا يک سال ديگر نهايي مي شود. همچنين، افق روشني در خصوص برطرف شدن تحريم ايران وجود دارد. در اين شرايط بررسي الحاق ايران به پروژه خط لوله نوباکو، موجب چشم اندازي مثبت از آينده است. کشورهاي اروپايي جهت تامين عرضه خط لوله نوباکو، گزينه هاي مختلفي را مطرح کرده اند که ايران و ترکمنستان از گزينه هاي اصلي هستند. بررسي نحوه رقابت و همکاري ميان اين دو کشور با توجه به شرايط ذخاير و توليد گاز و همچنين قدرت چانه زني آنها در خصوص اين پروژه، هدف اين مقاله است. تاکنون هيچ مطالعه اي وجود ندارد که به طور خاص در زمينه خط لوله نوباکو از طريق رويکرد نظريه بازي هاي همکارانه انجام شده باشد. در حالي که رفتار ايران و ترکمنستان به عنوان تامين کنندگان گاز اين پروژه، استراتژيک بوده و با رويکرد نظريه بازي ها کاملا همخواني دارد. در مقاله پيش رو با رويکرد نظريه بازي همکارانه با توجه به دو روش ارزش هسته و ارزش شپلي امکان تشکيل ائتلاف نهايي و ائتلاف هاي ديگر و همچنين قدرت چانه زني اين کشورها بررسي مي شود. نتايج اين تحقيق، نشان مي دهد قدرت چانه زني ايران از ترکمنستان بيشتر بوده و به دليل شرايط استراتژيک و توان توليد دو کشور، امکان همکاري ميان اين دو کشور وجود دارد و ايران به دليل بيشتر بودن قدرت چانه زني، نقش مهم و فعالي را در تشکيل اين همکاري مي تواند ايفا کند.

                                                             « متن کامل »