محمود اولاد

١- گفته ميشود ٩٠ درصد سپرده هاي بانكي در اختيار ١٠ درصد سپرده گذاران است!

٢- حجم كل سپرده هاي بانكي بالغ بر ٢ ميليون ميليارد تومان است.

٣- با نرخ بهره حتي ١٠ درصدي، سالانه ٢٠٠ هزار ميليارد تومان و ماهانه با اغماض و دست كم ١٥ هزار ميليارد تومان سود سپرده پرداخت ميشود. ٩٠ درصد آن به ١٠ درصد بالاي جامعه ميرسد! یعنی ۱۳.۵ هزار ميليارد تومان فقط به ١٠ درصد سپرده گذاران! با فرض اينكه همه مردم سپرده گذارند!!!! يعني ٨ ميليون نفر بالاترين درآمدها (چنين چيزي نيست و تعداد آنها به ميليون هم شايد نرسد!) هر كدام ماهانه ۱.۶ ميليون تومان سود سپرده دريافت ميكنند!

٤- در شرايط ركود اقتصادي، بانكها محلي براي كسب چنين سودي ندارند و عملا صرفا براي حفظ سپرده ها، با برداشت از ذخاير بانك مركزي (افزايش نقدينگي)، اين سودها را پرداخت ميكنند! سودهاي كاملا موهومي از محل افزايش نقدينگي و ايجاد تورم!

٥- فرض كنيم اين ٨ ميليون نفر در ماه هر كدام ٣٠٠ ليتر بنزين مصرف مي كنند!!! يعني ٨٠ ميليون ليتر بنزين مصرفي روزانه را همين جماعت مصرف ميكنند و بقيه هيچ مصرفي ندارند! با بك حساب سرانگشتي، فقط ماهانه ٥٠٠ هزار تومان از حلقوم اين جماعت با افزايش قيمت بنزين بيرون كشيديم كه به فقرا بدهيم!

٦- بنابراين، باز اين جماعت از محل سودهاي موهومي تورم زا، هنوز هركدام بیش از ۱ میلیون تومان گيرشان مي آيد!

٧- به ٦٠ ميليون نفر هركدام كمتر از ٤٥ هزار تومان داديم!

٨- حتي با فرض اينكه افزايش قيمت بنزين هيچ اثر تورمي نداشته باشد و با تورم پيشين ناشي از افزايش نقدينگي (حداقل همان ٢٠ درصد تورم در سال!)، ماهانه هزينه اين خانوار حدود ١.٥ درصد افزايش مي يابد! با فرض متوسط هزينه هر نفر ١ ميليون تومان در ماه، ماهانه ٢٠ هزار تومن به هزينه فرد اضافه ميشود! يعني ظرف ٣ ماه، هيچ اثري از آن يارانه در زندگي فرد مشهود نخواهد بود!

٩- همانطور كه ملاحظه ميكنيد، در تمام محاسبات فوق، حداقل ها در نظر گرفته شد وگرنه اختلافها بسيار بيش از اين موضوع است.

صحبت از اولويت اصلاحات است. كدام مهمتر است؟ اصلاح نظام بانكي يا اصلاح قيمت بنزين؟

در مجموع، هر نوع اصلاح قيمتي به اسم هدفمندكردن يارانه ها، در شرايط تورم بالاي ١٠ درصد، برگشت پذير است.

منبع: https://t.me/maolad