امروز یکی از دوستان رسانه ای تماس
گرفته بود تا درباره مبارزه با فقر بپرسد و نقش رسانه های اجتماعی. فکر کردم رسانه ها وقتی موثرند که ما به تبادل نظر و پیشنیازهای تبادل نظر باور داشته باشیم و فراموش نکنیم در نهایت این عملکرد است که راه حلها را محقق می سازد نه مبادله نظر. ما به راه حل و به نهادهای مجری راه حل احتیاج داریم نه به تبادل نظر و حرفهایی که ربطی به عملکردها ندارند.

بعد نشستم نگاهی به یادداشتهای دوستان انداختم. یکی می گوید من اینجا نئولیبرالم چون و آن یکی می گوید فلان رسانه نئولیبرال است... نمی دانم بخندم یا نه. آنقدر برچسب مهم است که واقعیت نیست. نه آن دوست نئولیبرال است نه آن روزنامه ولی این روزها باب شده است که بگویند نئولیبرال٬ یک روز می گفتند مارکسیستها٬ یا سرمایه دار یا طاغوتی یا لیبرال یا .... اصلا اگر مهم این است که بشود روی آدمها یک اسمی گذاشت اینکه آن آدمها چه می گویند و چه می کنند مهم نیست. وقتی که می خواهند حرف همدیگر را نشوند این برچسبها بیشتر برای توجیه نادیده گرفتن هستند تا نشانه درک و فهم.

فکر می کنم عاقلانه ترین حرف تاریخ احزاب ایران را مرحوم مدرس خطاب به سلیمان میرزا زد٬ شاهزاده قاجاری که فرقه سوسیالیست ایران را تاسیس کرده بود و به مساوات باور داشت و بعدها از جمله موسسان حزب توده شده بود. مرحوم مدرس به او گفته بود تو یا نمی دانی میرزا یعنی که یا سوسیالیسم یعنی چه. البته سلیمان میرزا نه آخرین نفر از جرگه نخبگان و اشراف و زمینداران بود که می خواست معتقد به برابری باشد و به برچسبی مانند سوسیالیست شناخته شود.

سالهای دهه ۴۰ و ۵۰ پر از روشنفکران چپی بود که از خاستگاهی مشابه سلیمان میرزا برخاسته بودند و به همان اندازه با واقعیت های اجتماعی و اقتصادی بی ارتباط بودند. انگار قرار بود بگویند مارکسیستند یا انقلابیند یا معتقد به مبارزه مسلحانه هستند تا دیگر نیازی به گفتگو با کسی نداشته باشند.

شاید این طرز تفکر برای کسانیکه درگیر جدال باورها هستند خوب باشد و بتوانند برتری خود را اثبات کنند. اما عرصه اقتصاد عرصه تعامل و گفتگوست نه اثبات برتری. اینجا برچسبها نه به کار می آیند نه مهم هستند. این مهم است که برداشتها و پیشفرضها چقدر با واقعیتهای اقتصادی همخوانی دارند و چقدر می توان راه حلها را پیشبرد. وگرنه برچسب زدن سالهاست که رایج است و دردی ازکسی و از این اقتصاد حل نکرده است٬
گرچه ابزار عوامفریبی ها و کسب قدرت و جاه طلبیها بوده است.

منبع: کانال تلگرامی دکتر دادپی