نویسندگان: محمدرضا شريف آزاده, مهدي بصيرت
عنوان نشریه: مطالعات و سياست هاي اقتصادي (سياست هاي اقتصادي-نامه مفيد) : زمستان 1392 , دوره 9 (19) , شماره 2 (99) ; از صفحه 181 تا صفحه 200 .
چکیده:
نفت و گاز طبيعي مهم ترين منابع تامين انرژي هستند و در معادلات اقتصادي سياسي جهان اهميت استراتژيکي دارند و در روابط بين المللي نقش مهمي ايفا مي کنند. از اين رو، انتقال و جابجايي اين مواد پرارزش از مسائل مهمي است که امروزه بسيار مورد توجه قرار مي گيرد. اين پژوهش به دنبال برآورد کارايي فني صنعت لوله هاي گاز و نفت ايران مي باشد. براي اين منظور روش تابع مرزي تصادفي (SFA) به کار گرفته شده است. مدل مورد استفاده در اين پژوهش، مدل ناکارايي متغير با زمان بتيس و کولي (1992) مي باشد. نتايج آزمون ها حاکي است که براي تابع توليد صنعت لوله سازي، فرم کاب داگلاس بهتر مي تواند تابع توليد را توضيح دهد. همچنين آماره نسبت راستنمايي تعميم يافته به منظور بررسي وجود آثار ناکارايي فني محاسبه گرديد و نتيجه به دست آمده دلالت بر وجود آثار ناکارايي فني در اين صنعت دارد. با توجه به نتايج به دست آمده ميانگين کارآيي فني صنعت لوله هاي گاز و نفت از 53.57 درصد در سال 1375 با يک روند صعودي به 74.72 درصد در سال 1389 افزايش يافته است. از دلايل صعودي بودن کارايي فني اين صنعت مي توان به افزايش قيمت نفت و به تبع آن افزايش ميزان سرمايه گذاري هاي انجام پذيرفته در صنعت گاز و نفت (به خصوص پروژه هاي پارس جنوبي) و نياز به لوله هاي انتقال اشاره کرد.