نویسندگان : علی اکبر ناجی میدانی , سلمان ستوده نیاکرانی
عنوان نشریه : مدلسازی اقتصادی : زمستان1393 , دوره8 , شماره4 (پیاپی28) , صفحه45_62
چکیده:
هدف اين مقاله بررسي اثرات افزايش قيمت حامل هاي انرژي بر ساختار هزينه اي بنگاه هاي صنعتي در ايران مي باشد که از معيار تغييرات هزينه اي (CV) در رويکرد تعادل جزيي استفاده شده است. در اين مقاله براي محاسبه معيار تغييرات هزينه اي از قيمت هاي اعمال شده بر حامل هاي انرژي طي سال هاي 1389 الي 1392 استفاده شده است. اثر حذف يارانه انرژي، منجر به 30 درصد افزايش هزينه صنايع کارخانه اي کشور در سال 89 مي شود و براي سال هاي 90، 91 و 92 به ترتيب 28، 30 و 32 درصد است. به طوري که با اجرا شدن سياست هدفمندي يارانه ها در سال 89، بايد دولت مبلغي معادل 6093831 ميليون ريال در بخش صنعت به فعالان اين بخش پرداخت نمايد تا به سطح مطلوبيت اوليه اي که قبل از تغيير قيمت و هدفمندي يارانه ها داشته اند برسند. در سال هاي 90تا 92 نيز، به ترتيب بايد مبلغي معادل 7678227، 10365607 و 15030129 ميليون ريال در بخش صنعت پرداخت شود تا به سطح مطلوبيت اوليه اي که قبل از تغيير قيمت و هدفمندي يارانه ها داشته اند، برسند.