عنوان نشریه: آمايش محيط : بهار 1392 , دوره 6 , شماره 20 ; از صفحه 81 تا صفحه 107 .
نویسندگان: نعمت اله اكبري, ئاسو اسماعيل پور, علي سرخوش سرا
چکیده:
جهت تدوين يک برنامه براي اشتغال زايي و توسعه پايدار منطقه، شناخت کافي از موقعيت و مزيت هاي آن ضرورت دارد. هدف از اين مطالعه تعيين وضعيت اشتغال بخش ها و گروه هاي عمده فعاليت در کل شهرستان هاي استان کرمانشاه در طي دوره هاي 1385-1375 مي باشد، که بدين منظور با استفاده از مدل تغيير - سهم به تشخيص بخش هايي که مزيت نسبي دارند و از قدرت رقابتي برخوردار هستند، پرداخته شده است.همچنين با به کارگيري شاخص ضريب مکاني (LQ)، بخش هاي پايه که صادر کننده نيروي شاغل خود بوده اند، مشخص گرديده است.
روش تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي - تحليلي بوده و جمع آوري داده ها اسنادي و با تکيه اصلي بر داده هاي مستند مرکز آمار کشور مي باشد و جهت ترسيم نمودارها و نقشه ها به ترتيب از نرم افزارهاي Excel و GIS استفاده گرديد.
نتايج حاصل، بيانگر رشد نامتناسب شاغلان شهرستان هاي استان کرمانشاه نسبت به شاغلان استان کرمانشاه در طي دوره مطالعه مورد بررسي بوده و مدل تحليل تغيير - سهم، علل اين عدم تناسب را تغييرات رقابتي و ساختاري منفي شهرستان ها را بيان مي کند. همچنين در سال 1375، بخش کشاورزي 73 درصد، بخش هاي صنعت و خدمات به طور مشابه 27 درصد شهرستان ها در بخش پايه اي قرار گرفته اند و در سال 1385 با تغييراتي نسبت به دوره قبل، بخش کشاورزي 64 درصد و بخش هاي صنعت و خدمات به طور مشابه، 28 درصد شهرستان ها در بخش پايه اي قرار گرفته اند و با استفاده از مدل تغيير- سهم اشتغال هر يک از بخش هاي اقتصادي در شهرستان هاي استان کرمانشاه طي سال 1395 پيش بيني مي شود.