چين بخشي از موفقيت خود را در خلال 4دهه گذشته به استفاده هوشمندانه از اتباع خود كه در خارج از اين كشور زندگي ميكنند، مديون است. توليدكنندگان چيني در هنگكنگ كه مدتها با شركاي امريكايي كار ميكردند، به داخل كشور كوچ و كارخانه تاسيس كردند. اتباع چيني كه در خارج افراد موفقي بودند، با خود شبكه، تجربه، استاندارد، فناوري و سرمايه به كشورشان بردند. اكنون هند در حال آزمودن تجربه موفق چين در اين زمينه است.
به نوشته اكونوميست و به گزارش ساعت 42، بيش از ۲۷ميليون هنديتبار از جمله مهاجران موقت در خارج از كشور زندگي ميكنند. بيشتر آنان در كشورهاي خليجفارس كار ميكنند. آنان هر سال حدود ۷۰ميليارد دلار به كشورشان ميفرستند كه بيش از هر گروه مهاجران خارجي است. اين امر حدود 3.5درصد توليد ناخالص كشور را تشكيل ميدهد.
به نظر ميرسد آقاي نارندرا مودي نخستوزير ميداند كه هنديتبارهاي ساكن غرب بيشترين توان بالقوه را براي كمك به كشور دارند. وي در سفرهاي خود به امريكا، استراليا، آلمان و كانادا، گردهماييهاي بزرگي با هنديها برگزار كرده است. هنديهاي خارج از كشور در انتخابات پارسال از وي حمايت كردند و براي حزبش پول فرستادند. هنديهاي ساكن امريكا اميدواركنندهترين بخش مهاجران هندي هستند. آنان به طور فزآيندهيي در شركتهاي فناوري، والاستريت و دولت بهخصوص در وزارت خارجه صاحب مناصب برجسته ميشوند. حدود يكدرصد از جمعيت امريكا يعني حدود 3.3ميليون نفر هندي آسياييتبار هستند. هر سال حدود ۱۵۰هزار هندي وارد امريكا ميشوند كه ۹۰درصدشان ماندگار ميشوند. كارشناسان ميگويند بيش از نيمي از هنديتبارهاي امريكا پس از سال ۲۰۰۰ وارد اين كشور شدند. از نظر موفقيت در ميان اقليتها، آنان از تمام گروههاي ديگر ازجمله يهوديان برتر هستند. هنديهاي امريكا تحصيلكرده و ثروتمند هستند. در سال ۲۰۱۲، حدود ۴۲درصد از آنان داراي مدرك كارشناسي يا بالاتر بودند. ميانگين درآمد خانواده هم بيش از 100هزار دلار بود كه حدودا 2برابر امريكاييهاي سفيدپوست است. بيش از دوسوم آنان مشاغل بلندپايه دارند. از آغاز قرن جاري، امريكا به همان اندازه كه هند تحصيلكردگان ماهر توليد كرده است، در اين زمينه عقب مانده است. اشتغال هنديها با رواديد مخصوص متخصصان ماهر نشاندهنده اين وضع است. از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۳ حدود نيمي از رواديد كار صادر شده براي خارجيان نصيب هنديها شده است. از سال ۲۰۰۹، اين نسبت بيش از دوسوم بوده است. سالي ۳۰هزار هندي براي تحصيل به امريكا ميروند و بسياري ميمانند.
صادر كردن اين همه استعدادها ميتواند به هند آسيب وارد كند كه خود دچار كمبود نيروي كار ماهر است. كارشناسان ميگويند حدود ۹۱هزار هندي با مدرك دكترا در امريكا زندگي ميكنند. اين امر نشان ميدهد كه هند نتوانسته است شرايط مناسب را براي نگه داشتن آنان فراهم كند. در عين حال، اين وضع فرصتي براي تعميق كردن روابط اين كشور با غرب است. رونق صنايع فناوري اطلاعات در دهه ۱۹۹۰ كمك كرد تا صنعتي ۱۰۰ميليارد دلاري در هند پا بگيرد. هنديهايي كه از تحصيل يا كار در امريكا برگشتند، به تشكيل شركتهاي بزرگ اطلاعات مانند ويپرو و اينفوسيس كمك كردند. سانجاي پوري رييس يوسينپاك، لابي سياسي هنديها در واشنگتن است؛ هنديان ثروتمند مهاجر ميتوانند منبع خوبي براي گردشگري و سرمايه باشند. وي به طرح فروش اوراق قرضه به هنديهاي مهاجر اشاره ميكند. يك نمونه اين طرح ساختن بندر كوچين در كرالا است كه حدود ۱۰هزار نفر هندي خارجنشين به آن كمك كردند.
جامعه هنديهاي ساكن امريكا همچنين بر سياست داخلي اين كشور تاثير ميگذارند. آنان ميگويند از لابي اسراييل تقليد ميكنند. اعضاي اين جامعه به كمكدهندگان بزرگي تبديل شدهاند و با وجودي كه بسياري از آنان از نظر اجتماعي محافظهكار هستند، عموما از حزب دموكرات حمايت ميكنند، زيرا انجيليگرايي مسيحي جمهوريخواه آنان را آزرده ميكند. شيوشانكار منون مشاور سابق امنيت ملي دولت هند ميگويد جامعه هنديهاي امريكا در كنگره لابي كردند تا واشنگتن يك دهه پيش موافقتنامه هستهيي را با هند امضا كرد. هنديهاي خارجنشين مشكلات اين كشور را حل نخواهند كرد، اما به موفقيت آن كمك خواهند كرد.
منبع: روزنامه تعادل