عنوان نشریه: تحقيقات اقتصاد و توسعه كشاورزي ايران (علوم كشاورزي ايران) : تابستان 1392 , دوره 44 , شماره 2 ; از صفحه 235 تا صفحه 244 .
نویسندگان: غفور سليمي, مسعود منصوري
چکیده:
به طور کلي، سطح توسعه يافتگي بخش کشاورزي يک کشور در مناطق مختلف آن يکسان نيست و در اين زمينه ناهمساني و ناهماهنگي به چشم مي خورد. اين امر ضرورت مطالعه روند توسعه يافتگي را در ميان استان هاي يک کشور اجتناب ناپذير مي سازد. هدف اين مقاله تعيين و تحليل سطح توسعه بخش کشاورزي و ميزان نامتوازن بودن آن در مناطق روستايي استان آذربايجان غربي براي سطوح شهرستان در دو مقطع زماني 1380 و 1388 است. براي نيل به اين هدف 48 شاخص توسعه در بخش کشاورزي تعريف شدند. در اين زمينه، ابتدا با استفاده از تکنيک تحليل عاملي همخطي بين شاخص ها حذف و شاخص هاي اوليه به چند فاکتور يا عامل خلاصه و سپس با استفاده از تکنيک تاکسونومي عددي درجه توسعه يافتگي بخش کشاورزي شهرستان هاي استان محاسبه و پس از آن ميزان نامتوازني با استفاده از ضريب دوگانگي تعيين و بررسي شد.
نتايج تحقيق نشان مي دهد که اگرچه سطوح توسعه کشاورزي شهرستان هاي استان آذربايجان غربي در دو مقطع 1380 و 1388 تنزل داشته، ضريب دوگانگي حاصل مبين بهبود توازن بوده است.